Η Λέσβος και το Ελαιοτριβείο – Μουσείο «Βρανά» αποχαιρετούν σήμερα με οδύνη, αλλά και με αγάπη και ευγνωμοσύνη, τον άνθρωπο που επί είκοσι χρόνια, από την θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του, εργάσθηκε ακούραστα για την αποκατάσταση και την αναστήλωση αυτού του μοναδικού μνημειακού βιομηχανικού συγκροτήματος του 19ου αιώνα.

Ενός αρχιτεκτονικού μνημείου, το οποίο αποτελεί, ταυτόχρονα, ένα ευδιάκριτο ίχνος της καταγωγής του μεγάλου μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.

Αγαπημένε μας Πρόεδρε,

Οι φίλοι σου και οι συνεργάτες σου στο Ελαιοτριβείο Μουσείο Βρανά της Λέσβου μου παρήγγειλαν να σε αποχαιρετήσω εκ μέρους τους και μου είπαν να μην πλατειάσω, να είμαι σύντομος και ο επικήδειος λόγος μου να είναι αυστηρός.

Εργάσθηκες επί μια εικοσαετία για το άλλο μεγάλο νησί που αγάπησες και σε αγάπησε.

Έδωσες όλη τη γνώση και την αρχιτεκτονική σου ευαισθησία γιατί αγαπούσες την πέτρα και τα παλιά ντουβάρια. Γιατί με το λάδι και τη μυρωδιά του μεγάλωσες στην πατρική φάμπρικα, στο πυρηναελαιουργείο στη Κρήτη.

Γιατί σε συγκίνησε το Βιομηχανικό Μνημείο απέναντι από την Μικρασιατική ακτή

Γιατί η Λέσβος και η Κρήτη του Οδυσσέα Ελύτη ήταν και δικοί σου τόποι

Γιατί όπως έλεγες όταν έκοβες την κορδέλα των εγκαινίων του Μουσείου πριν 10 χρόνια: Η γοητεία των ερειπίων είναι απαράμιλλη.

Από το Αιγαίο και τα νησιά του, η ελιά να προστατευθεί, αυτή η πανταχού παρούσα, αυτή που δόξασε τα νησιά όσο τίποτε άλλο.

Παραφράζοντας τα λόγια που είπες στη γιορτή που κάναμε για να τιμήσουμε τα 100 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου ποιητή, στο ειδικό χώρο αφιέρωμα, του μουσείου μας:

Σε αποχαιρετώ Νίκο Κούνδουρε, δάσκαλε της περηφάνιας με ευαισθησίες,

Έλληνα της Αξιοσύνης και της κρητικής τιμής,

Άνθρωπε της αγάπης για τον αδύναμο,

Χαίρε Νίκο Κούνδουρε,

Δεν είσαι μόνος. Δεν είσαι μόνος σήμερα εδώ πρωτοπόρε δημιουργέ.

Οι ψυχές όλων των μεγάλων δημιουργών της τέχνης της Ελλάδας, πλανώνται πάνω και γύρω από το φέρετρο σου με την εικόνα σου σύμβολο και ξύπνημα μνήμης.